[Lat.], v., theorie van de psychische associaties die aan het gesproken woord (in ruimere zin: aan alle middelen van verstandhouding) ten grondslag liggen.
(e) De significa was een wetenschappelijke zienswijze die zich kritisch opstelde ten opzichte van het taalgebruik en vooral ten opzichte van het woordgebruik. Zij deed dit in eerste instantie met een sociaal-ethische bedoeling, omdat zij van de opheffing van misverstanden die het gevolg zijn van onzuiver taalgebruik, een verbetering van de onderlinge, ook internationale verstandhouding verwachtte. Daarnaast wilde de significa een dieper inzicht in het verband van woord en zinsinhoud. Victoria Welby gaf in 1896 de stoot tot de verbreiding van de signifische opvattingen. Haar werk werd in Nederland voortgezet door de Signifische Kring, waartoe van Eeden, L.E.J.Brouwer, G.Mannoury en J. van Ginneken behoorden. Mannoury heeft in een aantal gezaghebbende publikaties aan de theorie van de significa een dialectische en relativistische strekking gegeven.
De ethische doelstellingen doen deze zienswijze verschillen van andere taalkritische stromingen, zoals b.v. de →analytische filosofie. LITT. L.E.J.Brouwer, J.van Ginneken en G.Mannoury, Signifische dialogen (1939); G.Mannoury, Handboek der analytische significa (2 dln. 1948).
