o. (-en), (ook: culpoos delict), strafbaar feit waarbij de dader schuld, maar geen opzet ten laste wordt gelegd.
De Ned. en Belg. wet kunnen de aanwezigheid van opzet of schuld eisen (meestal bij ernstige delicten) of alleen de aanwezigheid van schuld, d.w.z. dat slechts de onachtzaamheid bewezen hoeft te worden (schuld), b.v. bij dood door schuld. De strafrechter moet dan uitmaken of het gedrag dat tot dit gevolg leidde inderdaad roekeloos en onvoorzichtig was en daarmee strafbaar. De rechtvaardiging van de bestraffing zoekt men in het feit dat een normaal mens de gevaren van het handelen wel beseft zou hebben en dat dit daarom ook van de dader verwacht kon worden.
