Schandelijk

betekenis & definitie

bn. en bw. (-er, -st), schande veroorzakend, medebrengend: een schandelijk gedrag; een schandelijke dood sterven; (bw.) op hoogst ergerlijke, laakbare wijze: hij heeft zijn plicht schandelijk verwaarloosd; (als bw. van graad) in de hoogste of ergste mate: het is schandelijk duur.