[Sanskriet, de correcte, de trouwe], v., term voor weduwenverbranding in India.
De sati werd reeds door de Griekse schrijvers ten tijde van Alexander de Grote en herhaaldelijk in het Indische epos vermeld, maar niet geboden in de oudste rituele wetboeken; pas na de 6e eeuw schijnt het gebruik te zijn toegenomen. Hoewel de vrouwen zich vaak naar dit gebruik hebben geschikt, zijn gevallen bekend van (poging tot) ontsnapping en het aanwenden van geweld. Een tussenoplossing was, dat de vrouw vlak voor de verbranding door één van haar naaste mannelijke familieleden werd gedood. In 1829 werd onder het bewind van lord Bentinck de sati aan moord gelijkgesteld, maar zij kwam nog ten minste 30 jaar daarna geregeld voor.
