[Akkadisch: Sin-achche-eriba, (de maangod) Sin vervangt de (gestorven) broeders], koning van ASSYRIË (705 v.C.—681 v.C.), zoon van Sargon II. Sanherib is bekend als bouwheer van Ninive, waar hij zijn monumentale paleis bouwde en zich bezighield met wildparken en tuinarchitectuur (hij importeerde exotische planten, o.a. katoen).
Hij is befaamd om zijn technische prestaties: ingenieuze waterwerken, brugbouw, de bouw van een aquaduct, het transport van stierkolossen e.d. Eveneens bekend werd zijn grote veldtocht naar Syrië en Palestina in 701 v.C., waarbij hij Juda onderwierp en Jeruzalem (met koning Hizkia) tevergeefs belegerde (vgl. 2 Kon.18 vlg. en Jes.36). Veel problemen bezorgde hem de politieke situatie in Babylonië. Daar werd hij geconfronteerd met de vaak door Elam gesteunde Chaldeeën onder leiding van Merodach-Baladan, die hij met een vloot tot aan de zuidelijke lagunes achtervolgde. Na veel strijd werd de zoon van Sanherib op de troon van Babylon gezet. Toen deze zoon werd vermoord, verwoestte Sanherib Babylon en leidde hij een zijrivier van de Eufraat over de ruïnes van de stad.
Deze daad, waaraan ook het heiligdom van Mardoek ten offer viel, werd reeds spoedig ervaren als een ernstige zonde, omdat velen in Assyrië zich cultureel en godsdienstig met Babylon verbonden voelden. Nadat Sanherib door een (volgens het OT door twee) van zijn zonen was vermoord, ging zijn zoon en opvolger Esarhaddon spoedig over tot herbouw van Babylon.LITT. D.D.Luckenbill, The annals of Sannacherib (1924); W.von Soden, Herrscher im Alten Oriënt (1954).
