[Hebr.-Aram., verbastering van het Gr. synedrion, samenzitting], o., joods hooggerechtshof.
Het sanhedrin, een rechtscollege van 71 wetgeleerden, zetelde tot het jaar 70 te Jeruzalem, daarna te Jamnia. Zijn macht was, toen het Jezus vonniste, tot Juda beperkt. Voor doodvonnissen was de Romeinse goedkeuring nodig. Het fungeerde in later tijd als een soort senaat. In 1807 riep Napoleon nog éénmaal een sanhedrin (Grand Sanhédrin) bijeen om de juridische positie van de joden in het Franse rijk te regelen.
LITT. S.B.Hoenig, The Great Sanhedrin (1953); Mantel, Studies in the hist. of the sanhedrin (1961).
