v./m., scarlatina, infectieziekte, veroorzaakt door een bacterie, Streptococcus pyogenes. Roodvonk begint acuut met keelpijn, hoofdpijn, braken en hoge koorts.
Na 24-48 uur verschijnt een uitslag op de gelaatshuid; die verspreidt zich dan over armen, romp en benen (de neus-kin-driehoek blijft vrij). Het zijn dicht opeenstaande rode puntjes, te zamen een egaal rode vlakte. De keel is rood, de tong is eerst beslagen, later rood (frambozetong). Na drie dagen verdwijnt de uitslag en begint de vervelling. Een directe complicatie is de middenoorontsteking. Andere naziekten zijn een soort reumatische gewrichtsontsteking en aandoening van het hart in al zijn lagen, meestal echter van de binnenste laag.
Tenslotte is nierontsteking terecht gevreesd als vaak optredende complicatie, beginnend ongeveer op de 21e ziektedag. Men wordt welimmuun tegen de roodheid, die ontstaat als de streptokok een bepaalde giftige stof afscheidt, maar niet tegen de bacterie zelf, die steeds weer opnieuw ziek kan maken. Waarschijnlijk is de aanvalskracht van deze bacterie de laatste decennia afgenomen, aangezien roodvonk thans een veel minder kwaadaardig verloop vertoont dan vroeger. Alle hemolytische streptokokkeninfecties reageren meestal goed op penicilline; de naziekten vereisen een langdurige behandeling. Na 1 week behandeling met penicilline kan men aannemen dat de besmettelijkheid is geweken.
