in de overlevering de stichter van Rome, dat naar hem zou zijn genoemd. Geboren uit een verbintenis van de god Mars met de koningsdochter Rhea Silvia werd Romulus samen met zijn tweelingbroer Remus te vondeling gelegd, gezoogd door een wolvin en later door een herder opgevoed.
Hij doodde de onwettige koning en gaf zijn grootvader Numitor de macht terug. Dit verhaal, dat veel overeenkomst vertoont met in het Oosten voorkomende koningssagen, is aan het eind 4e eeuw v.C. ingepast in een eerder door Griekse geleerden opgestelde stichtingslegende, volgens welke de grondslag voor Rome gelegd zou zijn door Rhome (Rhomos), een vluchteling(e), die na de verwoesting van Troje in het Westen terechtgekomen was. Romulus zette met een ploeg de grenzen van de stad uit en bouwde vervolgens een muur. Om zijn minachting voor deze vorm van verdediging te tonen, sprong Remus erover heen, waarna Romulus hem in woede doodde. Romulus opende op het Capitool een plaats van asiel, waardoor vele mannen werden aangelokt, voor wie Romulus vrouwen vond door de Sabijnen bij een feest hun dochters te ontroven.In de 1e eeuw v.C. leidde o.a. Cicero de gehele staatsinrichting van Rome terug op Romulus: de indeling in tribus en curiae, de inrichting van senaat en comitia, het onderscheid van patriciërs en plebejers, de waarneming der auspicia.
LITT. G.Binder, Die Aussetzung der Köningskindes Kyros und Romulus (1964).
