prozabewerking van de Latijnse fabelcollectie van de Thraciër Phaedrus (ca. 15 v.C.-ca. 50 n.C.). Die prozabewerking is in of na de 6e eeuw tot stand gekomen en wordt toegeschreven aan een auteur, die als Romulus Imperator wordt aangeduid.
Op deze Romulus berusten tal van latere bewerkingen, waarvan er één, bekend als Romulus Nilantii, in de 11e eeuw nog is uitgebreid met vele oosterse fabels. Op die uitgebreide Romulus berustte een Engelse vertaling, ten onrechte toegeschreven aan koning Alfred en op die Engelse lezing gaat terug de beroemde Franse fabelverzameling van Marie de France: Isopet (eind 12e eeuw). Direct naar het Latijn is de Romulus ca. midden 13e eeuw door Calfstaf en Noydekijn in Vlaamse verzen overgebracht (handschrift in 14e-eeuws afschrift in het bezit van de Maatschappij van Ned. letterkunde te Leiden, uitgegeven onder de titel Esopet, door J.te Winkel, 1881).Uitgave: Les fabulistes latins, door L.Hervieux (1893-99, herdr. 1970).
