Graaf, (sinds 1130) koning van SICILIË (1105-54), *1095, ♰26.2.1154 Palermo; jongste zoon van Roger I. Roger II volgde in 1105 zijn broer Simon op en wist na langdurige strijd alle Normandische bezittingen in Zuid-Italië onder zijn gezag te verenigen.
In 1130 werd hij door tegenpaus Anacletus II te Palermo tot koning van Sicilië gekroond. Roger II kwam daarop in oorlog met paus Innocentius II, keizer Lotharius III, Pisa, Genua en het Byzantijnse Rijk, die de Normandische macht in Italië vreesden. In 1132 werd Roger bij Nocera verslagen, maar wist zich staande te houden. Na de terugkeer naar Duitsland van Lotharius (1137) werd Roger in 1139 door Innocentius erkend als koning van Sicilië, hertog van Apulië en heer van Capua. Hij ontwikkelde zijn staat tot een zeemogendheid. Zijn vloot, waarop ook Saracenen dienst deden, veroverde in de periode 1135-53 de kusten van Tunis en Tripoli.
Tijdens de Tweede Kruistocht beoorloogde Roger Byzantium en maakte hij veroveringen in Epeiros. Zijn veroveringen buiten Italië hielden geen stand, wel zijn staatsorganisatie, waarop o .a. keizer Frederik II voortbouwde: een combinatie van het feodale leenstelsel met een modern ambtenarenapparaat.
