v., (ook: risico verdeling), diversificatie van b.v. een beleggingsportefeuille door het combineren van effecten met verschillen in risico, teneinde aldus tot een vermindering van risico en van de betekenis van een enkele beoordeling te komen.
Eenvoudige samenvoeging van verscheidene objecten met verschillende risico's is niet voldoende om tot een risicovermindering te komen. In dit verband splitst men het totale risico wel in systematisch risico, d.i. het risico dat verklaard kan worden uit de samenhang tussen de rendementsontwikkeling van een afzonderlijk aandeel (of een portefeuille) en de rest van de markt als geheel (welk risico niet door diversificatie geëlimineerd kan worden) en niet-systematisch risico, dat specifiek is voor het betrokken aandeel (of portefeuille). Het deel van de rendementsschommelingen in een afzonderlijk aandeel (of afzonderlijke portefeuille) dat niet kan worden verklaard uit de marktrendementsfluctuaties wordt ook wel specifiek risico genoemd. Hier is derhalve niet alleen de mate van risico van elk object afzonderlijk van belang. Het grootste voordeel van diversificatie verkrijgt men door b.v. aandelen in een portefeuille te combineren, die tegengestelde rendements(inclusief koers)fluctuaties vertonen in dezelfde periode of, voor zover deze aandelen niet voorhanden zijn, door combinatie van aandelen die in een zelfde periode zo weinig mogelijk rendementsschommelingen in dezelfde richting hebben; m.a.w. belegging in effecten met hoge covarianties onder elkaar dient te worden vermeden, beleggingsleer, portefeuilletheorie.
LITT. G.Rietkerk, Onderneming en vermogensmarkt (1977); W.F.Sharpe, Investments (1978).
