v./m., de houding van een belegger die voor een toeneming van het risico wenst te worden gecompenseerd door een stijging van de verwachte opbrengst.
Het begrip risicoafkeer speelt een belangrijke rol in de portefeuilletheorie op het gebied van de monetaire theorie en de beleggingsleer. Beleggers met risicoafkeer noemt men risicomijders (risk averters). Zij kunnen zijn spreidende risicomijders, die een risicospreiding in hun beleggingen aanbrengen ter vermindering van risico of plungers die geen risicospreiding aanbrengen maar in het ene of een ander object beleggen. Tegenover risicomijders staan risicozoekers (risk lovers), dat zijn beleggers die bereid zijn met een geringere verwachte opbrengst genoegen te nemen wanneer het risico, maar daarmede ook de kans op vermogenswinst, groter wordt.
