David, Amerikaans socioloog, *22.9. 1909 Philadelphia. Riesman werd in 1946 hoogleraar te Chicago; sinds 1958 doceert hij aan de universiteit van Harvard.
Hij houdt zich bezig met de veranderende Amerikaanse samenleving, m.n. met de rol van de intellectuele elite daarin. Hij wees op de schuldgevoelens die bij deze groep optreden door de toenemende welvaart, en die een moraliserende, maatschappijkritische houding doen ontstaan. Zijn grootste bekendheid verwierf Riesman met zijn betoog over het veranderende ‘ideale zelfbeeld’ van de Amerikaan, The lonely crowd. Hierin stelt hij dat de vroegere gerichtheid op de traditie (tradition-directed) zich in de loop van de tijd wijzigde tot een sterk op het innerlijk leven gericht individualisme (inner-directed), dat op zijn beurt plaatsmaakte voor een vaak conformistische houding, waarin het groepsleven een grote rol speelt. Werken: The lonely crowd (1950), Thorstein Veblen (1953), Individualism reconsidered (1954), Abundance for what? (1964; Ned. vert. Welvaart voor wie?, 1968), (samen met C.Jencks) The academie revolution (1969).