m.,
1. een laat rijpende lichtgele, later roodachtig wordende druivesoort, die vnl. gebruikt wordt voor de bereiding van wijnen;
2. witte wijn van 1.
De riesling (druif) wordt voornamelijk gebruikt voor bereiding van wijnen uit Duitsland en de Elzas. Echte rieslingwijnen zijn licht goudgeel, droog met een verfijnd eigen bouquet. De beste treft men aan in Rheingau en de Midden-Moezelstreek.
