Duits musicoloog, *18.7.1849 Grossmehlra (bij Sondershausen), ♰10. 7.1919 Leipzig. Riemann werd in 1901 hoogleraar te Leipzig, in 1908 directeur van het muziekwetenschappelijk instituut en in 1914 directeur van het rijksinstituut voor muziekwetenschap.
Hij heeft als muziektheoreticus en -historicus op vele gebieden van de musicologie baanbrekend werk verricht. Werken: Studien zu Geschichte der Notenschrift (1878), Katechismus der Musikgeschichte (1880), Musiklexikon (1882; herz. uitg. door W.Gurlitt en H.Eggebrecht, 5 dln. 1959-75), Geschichte der Musiktheorie (1898), Handbuch der Musikgeschichte (5 dln. 1904-13). LITT. W.Gurlitt, H.Riemann (1950).
