v./m. (-ren), ster met grote absolute helderheid en grote diameter.
Een doorsnee reuzenster (b.v. Capella, Arcturus) heeft een helderheid van zowat 100 maal die van de zon. De reuzensterren werden ontdekt door Hertzsprung, die vond dat de punten in het Hertzsprung-Russelldiagram die koudere, rode sterren voorstellen (spectraalklassen G, K en M), duidelijk in twee groepen uiteenvallen. Hij noemde die met absolut5 helderheden tussen +2m en -2m reuzensterren; die met absolute helderheden tussen + 10m en +5m dwergen. Later bleek uit metingen met een interferometer dat dit gelukkige benamingen waren: de rode reuzensterren hebben inderdaad ook grote diameters (10-100 maal die van de zon). Ook de hetere sterren op de hoofdreeks (absolute helderheid tussen +2m en -2m) noemt men (blauwe) reuzen. Nog hetere sterren (absolute helderheden boven -2m) zijn de superreuzen.
