[Lat. reminisci, zich herinneren], v. (-s),
1. herinnering, heugenis;
2. passage in een boek, muziekstuk enz., die aan een ander werk, een elders geuite gedachte herinnert.
In de leerpsychologie is reminiscentie een term voor het verschijnsel, dat bij sommige leerprocessen proefpersonen bij latere toetsing een betere prestatie blijken te leveren dan bij onmiddellijk toetsen van het leerresultaat, ondanks het feit dat in de tussentijd niet verder geoefend of geleerd is.
