ree (klaar)

betekenis & definitie

bn. (reeë, reeër; eert. reder, reedst),

1. (litt. taal) gereed, klaar, vaardig: ree liggen; alles is ree, alles in orde?,
2. (zeewezen) klaar om te wenden; zelfst.: over gaan, overstag gaan.