[Georg Hermann Quincke, Duits natuurkundige, *1834, †1924], proef waarmee de interferentie van geluidsgolven kan worden gedemonstreerd. Aan een uiteinde van een buizenstelsel (afb.), een zgn. buis van Quincke, wekt een geluidsbron een zuivere toon op.
De geluidsgolven lopen langs verschillende wegen naar het andere uiteinde, waar zij afhankelijk van het faseverschil, veroorzaakt door de verschillende weglengte, elkaar versterken of verzwakken. Als men de lengte van een buishelft varieert, dan zal men aan het uiteinde de geluidssterkte horen variëren tussen een maximale waarde (weglengteverschil nul of een geheel aantal golflengten) en nul (weglengteverschil gelijk aan een oneven aantal halve golflengten).
