o., een meestal aangeboren vernauwing van de maaguitgang (pylorus) door kramp of hyperplasie van de kringspier.
Bij de pasgeborene behept met pylorospasmus worden aanvankelijk geen symptomen waargenomen, maar na 3—4 weken treedt heftig braken op, vermagering en verminderde uitscheiding van urine en ontlasting. Men zal dit eerst proberen te behandelen met talrijke kleine voedingen. Vermindert het braken hierop niet snel, dan wordt chirurgisch ingegrepen. Bij de operatie wordt de kringspier gekliefd; genezing is daarna vrijwel steeds volledig,
