Henrik, Deens prozaschrijver, *24. 7.1857 Fredericia, ♱21.8.1943 Ordrup. Pontoppidan vertegenwoordigde in zijn werken een pessimistisch realisme: erfelijkheid en milieu leggen volgens hem een zware druk op de mens.
Hij gaf een kritisch beeld van de samenleving van zijn tijd en zijn werk heeft daardoor ook cultuurhistorische betekenis. In 1917 kreeg hij samen met K.Gjellerup de Nobelprijs voor letterkunde. Werken: Det forjoettede land (3 dln. 1891-95; Het beloofde land), Lykkeper (8 dln. 1898—1904; Ned. vert. Peter de gelukkige, 1932),De dodes rige (5 dln. 1912-16; Het dodenrijk), Noveller og skitser (3 dln. 1922-30), Erindringer (1962). Uitgave: Samlede vcerker (9 dln. 1931).LITT. K.V.Thomsen, H.Pontoppidans forfatterskab (1957); A.Jolivet, Les romans de H.Pontoppidan (1960); E.Bredsdorff, H.Pontoppidan of Georg Brandes (2 dln. 1964); K.Ahnlund, H.Pontoppidan (2e dr. 1972).
