Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 17-06-2020

polyetheen' (PE)

betekenis & definitie

o., een polymerisatieprodukt van etheen.

(e) Polyetheen ontstaat uit etheen door samenpersing tot 1200-1500 atm. bij 300 °C in aanwezigheid van sporen zuurstof. Hierdoor ontstaat polyetheen met een ‘laag’ soortelijk gewicht (0,92). Een tweede procédé is dat volgens K.Ziegler, waarbij etheen wordt gepolymeriseerd bij weinig verhoogde temperatuur en gewone druk door middel van katalysatorsystemen bestaande uit een organische aluminiumverbinding en chloriden van zware metalen, waarbij PE ontstaat met een ‘hoog’ soortelijk gewicht (0,94-0,96) en met in hoofdzaak een weinig vertakte lineaire structuur. Beide typen worden ook wel onderscheiden als ‘zacht’ en ‘hard’ of ‘soepel’ en ‘stijf’ polyetheen. Polyetheen smelt bij ca. 117 °C, lost bij verwarming op in organische oplosmiddelen. Het wordt zeer veel toegepast voor o.a. verpakking (foliën, flessen, pijpen, boterhamzakjes), huishoudelijke artikelen, speelgoed.

< >