(PC), O. (-naten), kunststof waarvan de terugkerende basisgroep de carbonaatstructuur bevat.
(e) Een polycarbonaat wordt b.v. gevormd door polycondensatie van difenylolpropaan of 4,4-dioxydifenyl 2,2-propaan, en fosgeen, COCL. Polycarbonaten onderscheiden zich van vele andere thermoplasten door hoge temperatuurresistentie (140 °C) en zeer goede mechanische eigenschappen. De chemische resistentie ten opzichte van een alkalisch milieu is vrij laag. →kunststof.
