partieel defect

betekenis & definitie

(ontwikkelingspsychologie) term voor een gedeeltelijk gebrek, waarvan sprake is wanneer bij de mens één bepaalde functie uitvalt, terwijl de overige functies normaal functioneren. In het bijzonder wordt de term gebruikt bij leermoeilijkheden: wanneer een kind b.v. ernstige lees- of rekenmoeilijkheden heeft bij een normale intelligentie.