[Gr. parakentesis, insnijding], v.
(-s), (geneeskunde) het kunstmatig openen punctie) van een met vocht gevulde holte.
Paracentese wordt zowel door diagnostische als voor therapeutische doeleinden toegepast. De bekendste vormen zijn de puncties van de buik (bij cites), van het hartzakje (bij pericarditis), van de pleura (bij pleuritis) en van het trommelvlies (bij middenoorontsteking).
