m. (-laten), (waterbouw) laag gedeelte van een rivierdijk
of belending als zijdelingse afvoer van water bij zeer hoge rivierstanden.
(e) De overlaten vormen in de regel een soort veiligheidsklep voor de dijken. Zij zijn voornamelijk ontstaan of gehandhaafd in de Napoleontische tijd.
Sinds de 2e helft van de 19e eeuw is het mogelijk geworden overlaten te laten vervallen, door de ontwikkelingen ten aanzien van rivierverbetering,
m.n. het vergroten of handhaven van het waterafvoerend vermogen en het verhogen van de rivierdijken. ➝Beersche overlaat.
