in de 17e eeuw de voorstanders van de theorie van de superioriteit resp. van de oudheid en van de eigen tijd, m.n. ten aanzien van wetenschappen, kunsten en letteren. De strijd werd vooral in Frankrijk gestreden, waar hij bekend staat als la querelle des anciens et des modernes, en in Engeland.
Voor de ‘anciens’ waren de Griekse en Romeinse wetenschap, kunsten en letteren het hoogste wat ooit bereikt was, terwijl de ‘modernes’ ter ondersteuning van hun standpunt vaak betoogden, dat de zgn. ‘ouden’, d.w.z. de Grieken en Romeinen, in werkelijkheid de jeugd der mensheid waren geweest, en dat het juist de mensen van de nieuwe tijd waren, die op de grote ervaring en wijsheid van de volwassen leeftijd of van de ouderdom konden bogen. De modernen, tot wie o.a. Desmarets de Saint-Sorlin, Bacon, Descartes, Pascal, De Fontenelle en Ch.Perrault behoorden, hebben het pleit gewonnen.
LITT. H.Gillot, La querelle des anc. et des mod. en France (1913), R.F.Jones, Ancients and moderns in 17th century England (1961).
