o. (-’s), een prisma dat dient om een optisch beeld om te keren.
(e) In een omkeerprisma treedt totale terugkaatsing (→breking) op waardoor het een volmaakte spiegel is. Soms wil men de linkermet de rechterkant verwisselen, soms de bovenen benedenkant, vaak ook wenst men beide te bereiken. Wenst men alleen links en rechts te verwisselen, dan kan men volstaan met een rechthoekig gelijkbenig prisma (afb.1). Hetzelfde kan ook met een (kwetsbare) vlakke spiegel worden bereikt (omkeerspiegel). Wenst men alleen de bovenkant en de onderkant te verwisselen, dan kan hetzelfde prisma op andere wijze worden gebruikt (afb.2). Hierbij treedt echter enige kleurschifting op.
Wanneer men zowel links en rechts als boven en onder wil verwisselen, dan is meervoudig spiegelen nodig. Bij vele constructies, b.v. in de prismakijker, wordt het beeld omgekeerd met behulp van twee prisma’s, in elk waarvan meerdere terugkaatsingen optreden (afb.3). Men kan zich voorstellen, dat door het ene prisma links en rechts wordt verwisseld, terwijl door het andere hetzelfde met bovenen benedenkant plaatsvindt. De richting van de uittredende stralen is bij elk prisma tegengesteld aan die van de invallende stralen. Doordat dit echter tweemaal gebeurt, treden de stralen tenslotte in dezelfde richting uit als de invallende stralen. In eenoogspiegelreflexcamera’s wordt vaak een dakkantprisma toegepast.
