[Japans, schilderkunst van de vergankelijke wereld], o., richting in de Japanse genreschilderkunst in de Tokoegawatijd (1610-1867).
(e) Het oekijo-e beeldde modieuze onderwerpen uit, vooral courtisanes en toneelspelers. De eerste schilder die deze stijl toepaste was Matabéi (1578 — 1650). Het oekijo-e kwam sinds Moronoboe (*1694) in de Japanse houtsnede voor.
LITT. S.Takahashi, The evolution of Ukiyo-e (1955); S.Takahashi, Ukiyo-e, the Japanese woodblock prints (1956).
