[Lat.], m. (-tii, -sen), diplomatieke vertegenwoordiger van de Heilige Stoel.
De nuntius vertegenwoordigt de paus: bij een plaatselijke kerk, in zoverre de paus hoofd is van de Rooms-Katholieke Kerk; bij een regering, in zoverre de paus hoofd is van de Staat van Vaticaanstad. Hij staat in rang gelijk met een ambassadeur. In rooms-katholieke landen is hij deken van het corps diplomatique, in de overige landen eveneens indien dit in 1815 aldaar het gebruik was. Een rang lager is de internuntius, die op hetzelfde niveau staat als een gezant.
LITT. I.Cardinale, Le Saint-Siège et la diplomatie (1962).
