[Lat.], bn. en bw.,
1. overeenkomstig de regel, regelmatig, gewoon: bij normale ontwikkeling; zijn temperatuur is normaal; dat is een normaal verschijnsel, niet bijzonders of verontrustends; hij is niet -, van iemand wiens geestvermogens niet in orde zijn; onder normale omstandigheden, gewoonlijk, meestal, als regel;
2. als norm dienend: de normale arbeidsdag, waarvan de duur door de wet is vastgesteld: zand, korrelig, scherp, zuiver en zonder leem; normale mortel, die uit één deel cement en drie delen normaal zand bestaat;
3. (typografie) aanduiding van lettertype, in tegenstelling tot cursief, vet of mager.
De begrippen normaal en abnormaal zijn een bron van verwarring, vooral wanneer men ze toepast op het menselijk gedrag. Het maakt groot verschil of men deze begrippen hanteert uitgaande van een ideaal of vanuit de ervaring, abnormaal.
