Rudolf Gametovitsj, Russisch danser en choreograaf, *17.3.1938 in een trein aan de oever van het Bajkalmeer. Noerejev begon pas op 17-jarige leeftijd zijn balletopleiding aan het Vaganova Instituut te Leningrad.
Sinds 1958 danste hij bij het Kirov Ballet, waar hij snel opklom tot solist. Bij een bezoek van het gezelschap aan Parijs (1961) vroeg hij politiek asiel. Hij trad eerst als solodanser bij het Grand Ballet du Marquis de Cuevas op en was sinds 1962 permanent gastsolist bij het Royal Ballet te Londen, waar hij vooral als partner van M.Fonteyn sensationeel succes oogstte in o.a. Giselle en Marguerite and Arrnand. Als gastsolist bij verscheidene internationale gezelschappen werden de volgende balletten voor hem gemaakt: Paradiselost (K.Petit), The ropes of time (R.van Dantzig), Lieder eines fahrenden Gesellen (M.Béjart). Als gastchoreograaf voor het Royal Ballet, aan de Weense Staatsopera en elders schiep hij o.a. de volgende balletten: La bayadère (1963), Het zwanenmeer (1964), Tancredi en Don Quixote (beide 1966), De notenkraker (1967).
Door zijn technische virtuositeit en expressiviteit is hij als danser het idool van een groot publiek geworden. Noerejev trad daarnaast op in een aantal films, o.a. Romeo and Juliet (1966), I am a dancer (1972), Valentino (1977). Werk: Nureyev (1963).
LITT. J.Percival, Nureyev (1975).
