v., zeldzame aandoening waarbij de er overigens gezond uitziende spermatozoën in het geheel geen beweeglijkheid vertonen.
De levensduur van spermatozoën van oorsprong tot de uitstoting (ejaculatie) is ca. 3 weken. De spermatozoën ontstaan in het kiemepitheel van de testikels, gaan daarna door de buisjes die de bijbal (epididymis) vormen, een zeer lange weg, om tenslotte via de zaadleider (ductus deferens) geëjaculeerd te worden. Op hun reis zijn de jonge spermatozoën uitsluitend aangewezen op voedingsstoffen afgescheiden door de epitheelcellen die de begrenzing vormen van de buisjes. Deze nemen op hun beurt voedingsstoffen op uit het circulerende bloed. Hun functie wordt mogelijk gemaakt door het mannelijk hormoon testosteron. Necrospermie zou worden veroorzaakt door voedselgebrek als gevolg van te weinig testosteron.
