v./m. (—s), ruimte met grote nagalmtijd en voorzieningen voor het waarborgen van een diffuus geluidsveld.
De lange nagalmtijd wordt bereikt door de nagalmkamer te voorzien van hard afgepleisterde, weinig geluidabsorberende wanden. Voor de diffusiteit (in de ruimte lopen dan in alle richtingen even sterke geluidsgolven) plaatst men de wanden scheef en brengt men in de ruimte (al dan niet bewegende) verstrooiende, gekromde oppervlakken aan, zgn. diffusoren. Toepassingen: het meten van absorptiecoëfficiënten van akoestische materialen via bepaling van de nagalmtijden met en zonder testmateriaal in de kamer; meting van akoestische vermogens.
