v., het invangen van een muon in een atoom.
Bij zijn gang door materie verliest een negatief geladen muon energie en kan tenslotte ingevangen worden in een van de buitenste banen van een atoom. Het gedraagt zich daar als een mesonisch elektron, dat een (ca. 200 x) te grote massa heeft (mumesisch atoom). Het ingevangen muon vervalt onder uitzending van röntgenstraling naar steeds lager gelegen niveaus. In het laagste beweegt het muon zeer dicht om de kern en kan dan in wisselwerking treden met protonen uit de kern, waarbij uit het muon en een proton een neutron en een neutrino gevormd worden (zie elementaire deeltjes). Mu-vangst komt bij zware kernen veel vaker voor dan bij lichtere.
