v. (-en), belasting op het bezit en gebruik van motorrijtuigen.
In Nederland is de motorrijtuigenbelasting (vroeger wegenbelasting) geregeld in de Wet op de Motorrijtuigenbelastng van 1966. Het tarief varieert naar gewicht en aantal wielen van het motorrijtuig, verder naar de aard van de toegevoegde energiebron (andere kracht dan die aan benzine ontleend, werkt verhogend). Bromfietsen vallen buiten de motorrijtuigenbelasting. De controle (veelal fotografisch) leidt indien de belasting niet op aangifte is voldaan voordat van de weg gebruik wordt gemaakt tot naheffing van de te weinig betaalde belasting over 12 maanden, verhoogd met 100 % boete (minimaal f50). Ten behoeve van het Rijkswegenfonds worden opcenten op de hoofdsom van de motorrijtuigenbelasting geheven.
Volgens art. 3 van het Belg. Wetboek der met de inkomstenbelasting gelijkgestelde belastingen wordt een jaarlijkse belasting geheven op de stoomof motorvoertuigen. De belastbare basis is voor personenauto’s (autobussen daaronder begrepen) afhankelijk van de cilinderinhoud en het gewicht, terwijl die voor vrachtauto’s gevonden wordt in het eigen gewicht van het voertuig.
