Duits officier en politicus, *28.10. 1916 Gross-Strehlitz. Mende was officier en werd tijdens de Tweede Wereldoorlog herhaaldelijk gewond.
Van 1945—49 studeerde hij politieke wetenschappen en rechten. In 1949 kwam Mende voor de Freie Demokratisch Partei (FDP) in de Bondsdag. Hij ijverde sterk voor de rehabilitatie van Wehrmachts of Beieren. In 1957 werd Mende fractieleider en in 1960 voorzitter van de FDP. Onder Ehrhard was Mende vice-bondskanselier en minister voor Gesamtdeutsche Fragen (1963—66). In 1966 belandde zijn partij in de oppositie.
In 1969 verzette hij zich tegen de toen ontstane socialistischliberale coalitie. Mende vertegenwoordigde in de FDP toen nog slechts een zwakke rechtervleugel. In 1970 ging Mende over naar de Christlich-Demokratische Union (CDU).
