(medische sociologie) de frequentie van het gebruik van medische voorzieningen en het al dan niet voorgeschreven medicijngebruik. De meest voorkomende medische consumptie is huisartsenbezoek, tandartsenbezoek, bezoek aan specialist en ziekenhuis en niet-voorgeschreven medicijngebruik.
De medische consumptie wordt door een veelheid van factoren bepaald en vertoont aanzienlijke verschillen per regio, sociaal milieu en leeftijdsgroepen. De belangrijkste factoren van invloed op de medische consumptie zijn: gezondheidstoestand (leeftijd), opvattingen over ziekte, en houding ten opzichte van geneeskunde en geneeskundigen (sociaal milieu), bereikbaarheid van voorzieningen (verzekeringen), verwijzingspatroon en voorschrijfgedrag van de huisarts en beschikbaarheid van voorzieningen (organisatie van de gezondheidszorg).Er worden tweemaal zoveel niet-voorgeschreven medicijnen ingenomen als voorgeschreven medicamenten. Van de niet-voorgeschreven medicijnen worden analgetica en spijsverteringsmiddelen het meest gebruikt, psychofarmaca het meest van de medicijnen op recept.
