Engels wis-en natuurkundige, *13.6.1831 Edinburgh, ♱5.11.1879 Cambridge. Maxwell was hoogleraar te Aberdeen (1856 -60), Londen (1860—65) en Cambridge (1871-79).
Hij hield zich bezig met de vectoranalyse, onderzocht de ringen van Saturnus en publiceerde een kwantitatieve theorie van het kleurenzien. Maxwell deed zeer belangrijk werk aan de kinetische gastheorie (Maxwell-Boltzmann, verdelingswet van). Zijn grootste bekendheid dankt hij evenwel aan het opstellen van de theorie van het elektromagnetisme. Maxwell verenigde, voortbouwend op werk vanM.Faraday, de verschijnselen van licht, elektriciteit en magnetisme in één theorie (Maxwell, vergelijkingen van). Aan deze theorie van het elektromagnetisme is in de klassieke natuurkunde sindsdien niets wezenlijks veranderd. Maxwells werk heeft de basis gevormd door de latere theorieën over potentiaalvelden. Werken: Theory of heat (1871), Treatise on electricity and magnetism (2 dln. 1873), Matter and motion (1876).
LITT. L. Campbell en W.Garnett, The life of James Clerk Maxwell (1882); R.L.Smith-Rose, J.C. Maxwell (1948).
