Ned. filosoof, ca.1330 Ingen (Betuwe), ♱20.8.1396 Heidelberg. Marsilius was leerling van Buridan en was na hem de belangrijkste figuur aan de artesfaculteit te Parijs, waar hij tweemaal rector was.
Waarschijnlijk tengevolge van het Westerse Schisma vertrok hij naar Duitsland; hij werd in 1386 de eerste rector van de pas gestichte universiteit van Heidelberg. Als zodanig speelde hij een rol bij de verspreiding van de via moderna in het Duitse Rijk en in Oost-Europa. Naast een commentaar op de Sententiae zijn van hem logische traktaten en commentaren op Aristoteles bewaard. Zoals vele denkers uit de 14e eeuw bracht Marsilius een scherper onderscheid aan tussen de geloofswaarheid en datgene wat met redelijke argumenten kan worden ingezien. In zijn kennisleer was hij een aanhanger van het nominalisme. Marsilius is vooral bekend door zijn natuurfilosofie: hij werkte de impetusleer van Buridan verder uit en onderzocht nauwkeurig wat de natuur is van de kracht die in het bewegend voorwerp teweeg wordt gebracht.Omdat Marsilius’ fysische traktaten in de 16e eeuw vaak gedrukt werden, was hij een belangrijke schakel tussen de laatmiddeleeuwse natuurfilosofie en de moderne van Galilei.
LITT. A.Maier, Die Vorlaüfer Galileis (1949).
