Giovanni Battista, Italiaans dichter, *14.10.1569 Napels, ♰25.3.1625 Napels. Marino leidde een losbandig en bewogen leven, werd meermalen gevangen gezet en moest zelfs tijdelijk emigreren.
Desondanks bekleedde hij verschillende functies aan hoven van kardinalen en vorsten, o.a. aan het hof van Maria de’ Medici te Parijs. Marino was in zijn tijd, ook buiten zijn vaderland, de meest gevierde vertegenwoordiger van de Italiaanse baroklitteratuur, een kunst die zich ten doel stelde de lezer te verbazen door hyperbolen, gekunstelde metaforen, woordspelingen, vaak zelfs onnatuurlijke beelden. Deze richting, marinismo (marinisme) of secentismo genoemd (die een tegenrichting of antimarinismo uitlokte), maakte school en vond een parallel in de Franse préciosité, in het Engelse euphuism en in het Spaanse gongorisme. Een typisch voorbeeld van het marinisme is het episch-mythologische gedicht over de liefde van Venus en Adonis, de Adone, in 20 zangen, het hoofdwerk van Marino, dat mooie natuurschilderingen bevat. Werken: La lira (3 dln. 1608-14), La galeria (1620), Adone (1623). Uitgaven: Adone, door G.Balsamo Crivelli (1922); Marino e i marinisti.
Opere, door G. G.Gerrero (1954); Lettere, door M.Guglielminetti (1966).
LITT. V.Mirollo, Poet of the marvelous: G.Marino (1963); M.Guglielminetti, Tecnica e invenzione nell’ opera di G.Marino (1964).
