schrijver van het oudste evangelie, een Jeruzalemmer (zoon van zekere Maria), die met Jeruzalem en de Aramese taal aldaar goed vertrouwd was. Ook het Latijn was hem waarschijnlijk goed bekend.
Samen met Barnabas en Paulus ging Marcus de wereld in (Hand.12,25), maakte kennis met de heidenzending te Antiochië en elders (Hand. 13,5), maar onttrok zich aan de zendelingen (Hand. 13,13), wat later tot een botsing tussen Paulus en Barnabas leidde (Hand.15,37—38). Uit Kol.4,10 blijkt dat de band tussen Paulus en Marcus gebleven is. Misschien is Marcus ook de metgezel van Petrus te Rome geweest (1 Petr.5,13; bericht van Papias over het evangelie van Marcus). Marcus zou volgens de overlevering een christengemeente te Alexandrië gesticht hebben. In 832 zou zijn stoffelijk overschot vanuit Egypte naar Venetië zijn overgebracht. Marcus, Evangelie naar. ICONOGRAFIE
Het symbool van Marcus is de leeuw, waarschijnlijk omdat het door hem geschreven evangelie aanvangt in de woestijn, met de prediking van Johannes de Doper (evangelist).
