Westduitse stad in de deelstaat Baden-Württemberg, aan de samenvloeiing van Neckar en Rijn, 328400 inw. Mannheim is de derde binnenhaven van Duitsland.
De industrie omvat chemie, machinebouw, textielnijverheid, aardolieraffinaderij, fabricage van plastics en rubbers, automobielindustrie (vrachtauto’s), elektrotechnische apparaten. De binnenstad is gebouwd met loodrecht elkaar snijdende straten. Bij de Rijn bevinden zich het slot (18e eeuw) en een jezuïetenkerk. Het oudste openbare gebouw is het Altes Rathaus. Rechts van de Neckar liggen de nieuwe woonwijken. Door een brug is Mannheim verbonden met Ludwigshafen op de linkeroever van de Rijn.
Er is een universiteit (1967) en een conservatorium. Van belang is de kolen-en graanhandel. Vliegveld. Mannheim bestond reeds in de 8e eeuw, maar bleef een dorp tot keurvorst Frederik IV van de Palts de plaats met buitenlandse protestanten, o.a. uit de Nederlanden, bevolkte (1606). In 1720 werd Mannheim de keurvorstelijke residentie van de Palts. In 1799 werd de vesting, die in 1698 door Menno van Coehoorn was aangelegd, gesloopt. Mannheim kwam in 1802 aan Baden.
