Russisch politicus, geb. 8.1.1902 Orenburg. Malenkov streed na 1917 in het Rode Leger, werd in 1920 communistisch partijlid, volgde een ingenieursopleiding en werkte vanaf 1924 (oorspronkelijk als protégé van Kaganovitsj) op het secretariaat van Stalin.
Malenkov was één van de leiders bij de drastische zuiveringen (1936—39). Hij werd in 1939 secretaris van het Centraal Comité, in 1946 lid van het Politbureau en vice-premier. Na Stalins dood (1953) werd Malenkov premier en ontbrandde een successiestrijd, die met de overwinning van partijsecretaris Chroesjtsjov eindigde. Malenkov trad in 1955 af als premier en werd in 1957 uit het partijpresidium verwijderd. Hij kreeg een technische functie als directeur van een hydro-elektrische centrale in Kazachstan.
LITT. M.Ebon, Malenkov (1953); A.Pierre, Malenkov (1953).
