Jean, Frans historicus, *23.11.1632 SaintPierremont (Champagne), †27.12.1707 Parijs. Als benedictijn van de congregatie van Saint-Maur trad Mabillon in 1644 te Parijs in de abdij Saint-Germain-des-Prés, het centrum van de Maurinische historiografie.
Tijdens reizen, o.a. in Duitsland en Italië, bracht hij belangrijke documenten aan het licht. Naar aanleiding van de publikaties van Daniël Papebroeck, die de authenticiteit van bijna alle Merovingische documenten had aangevochten, schreef Mabillon De re diplomatica (1681; suppl. 1704), dat het basiswerk werd van de oorkondenleer en paleografie. Hierin werden voor het eerst de principes vastgelegd om de authenticiteit en de datering van middeleeuwse Latijnse oorkonden en handschriften te bepalen. Mabillon schreef heel veel historische studies. Werken\ Acta sanctorum ordinis Sancti Benedicti (met L.d’Achery; 9 dln. 16681701), Vetera analecta (4 dln. 1675-85), De re diplomatica (1681; suppl. 1704), Iter Germanicum (1683), Museum Italicum (1687-89), Traité des études monastiques (2 dln. 1691-92), Annales ordinis Sancti Benedicti (6 dln. 1703—39; volt. door Massuet en Martène).
LITT. J.U.Bergkamp, Mabillon and the benedictine historical school of Saint Maur (1928); H.Leclercq, Mabillon (2 dln. 1957-59); J.Fohlen, Chifflet, D’Achery et Mabillon (1968).
