kasteel in de prov. Utrecht aan de Langbroeker Wetering, oorspronkelijk een woontoren met land, leenroerig aan de bisschop van Utrecht.
Lunenburg wordt het eerst vermeld in 1340 en was toen in het bezit van het geslacht Van Zyll (Van der Zille). In 1538 werd Lunenburg door de Staten van Utrecht als ridderhofstad erkend. Van 1860-80 werden de woonvleugels en de stalgebouwen gesloopt, de slotgracht gedempt en de woontoren opgenomen in een groot landhuis. Lunenburg werd tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd en van 1968-71 door een Utrechtse stichting gerestaureerd.
