[Lat., spelen], m. (mv.), openbare spelen in het oude Rome, gegeven op staatskosten, met een financiële bijdrage van de magistraat die de leiding had.
De ludi hadden alle een religieuze oorsprong en waren ingesteld om een bepaalde god gunstig te stemmen of te danken, of op grond van een orakel. Zij duurden veelal verscheidene dagen. Men onderscheidt: ludi circenses (circusspelen), ludi scaenici (theateropvoeringen) en ludi gladiatorii (zwaardvechten; in tegenstelling tot Griekenland kende men geen atletiekwedstrijden). Het aantal jaarlijkse spelen te Rome breidde zich uit en bedroeg in de Keizertijd ruim 40, o.a. de ludi saeculares.
