Hendrik Antoon, Ned. natuurkundige, *18.8.1853 Arnhem, †4.2.1928 Haarlem. Lorentz was hoogleraar te Leiden (1878-1912), daarna curator van Teylers Stichting, Haarlem.
Hij was voorzitter van de Zuiderzeecommissie. Lorentz ontving in 1903 de Nobelprijs voor natuurkunde. Op het gebied der theoretische natuurkunde heeft hij baanbrekende onderzoekingen verricht; m.n. is hij de grondlegger van de elektronentheorie. Door zijn onderzoekingen over de elektrodynamica heeft Lorentz mede de grondslag gelegd tot Einsteins relativiteitstheorie. Werken: Theorie van de reflectie en breking van het licht (diss. 1875), Leerboek der differentiaalen integraalrekening (1900), Beginselen der natuurkunde (4e dr. 1906), Zichtbare en onzichtbare bewegingen (1901), Lessen over theoretische natuurkunde (1919 vlg.).
LITT. G.L.de Haas-Lorentz, H.A.Lorentz, impressions of his life and work (1957).
