Georg Christoph, Duits natuurkundige en schrijver, *1.7.1742 Oberramstadt (Hessen), ♱24.2.1799 Göttingen. Lichtenberg studeerde wis- en natuurkunde te Göttingen.
Na een verblijf in Engeland keerde hij terug naar Göttingen, waar hij in 1775 hoogleraar in de natuurwetenschappen werd. Hij ontdekte de Lichtenbergse figuren, die ontstaan bij bepoedering van een plaat uit niet-geleidend materiaal, waarlangs een elektrische ontlading heeft plaatsgevonden. Lichtenberg is een van de gematigde vertegenwoordigers van de Duitse Verlichting, intellectueel en uiterst veelzijdig, een vijand van alle overgevoeligheid, die hij in Klopstock, Hamann en Lavater (Timorus, 1773) in gelijke mate bestreed. Het bekendst zijn de sceptisch pessimistische Aphorismen uit zijn nalatenschap. Uitgaven: Vermischte Schrifter (9 dln. 1800-05; herdr. 1972); Gesammelte Werke, door W. Grenzmann (2 dln. 1949); Werke, door H.Friederici (1973); Schrifter und Briefe, door W.Promies (6 dln. 1974).
LITT. P.Requadt, Lichtenberg. Zum Problem der deutschen Aphoristik (1964); H.Schöffer, Lichtenberg (1965); W.Promies, G.C.Lichtenberg (1965); F.Mautner, Lichtenberg, Geschichte seines Geistes (1968); R.Jung, Lichtenberg-Bibliographie (1972).
