Zweeds schrijver, dichter en litteratuurcriticus, *17.7.1862 Stockholm, †22.9.1906 Stockholm. Levertin was hoogleraar litteratuurgeschiedenis te Stockholm en litteratuurcriticus.
Hij was een uitstekend essayist en een groot kenner van de Franse litteratuur en het classicisme in Zweden. Later werd hij een van de voormannen van de neoromantiek. Zijn poëzie is klankrijk en bewogen; hij kiest vaak historische en exotische motieven en gebruikt symbolen. Levertin schreef legenden, maar ook religieuze en erotische verzen.Werken: essays: Teater och drama under Gustaf III (1889), Fran Gustaf III’s dagar (1896; Uit de dagen van Gustaaf III), Svenska gestalte (1903; Zweedse gestalten);
poëzie: Legender och visor (1891; Legenden en liederen), Nya dikter (1894; Nieuwe gedichten), Kung Salomo och Morolf (1899);
novellen: Rococonoveller (1899);
roman: Magistrarne i Österos (1900; Ned. vert. In Österoos, 1909).
Uitgaven: Saml. skrifter (24 dln. 1907–11); Poesi och kritik, door P.Ryden (1975; bloeml.).
LITT. F.Böök, O.Levertin (1944); C.Fehrman, Levertins lyrik (1945); B.Julen, Hjartats landsflykt (1962); P.Ryden, En kritikers väg (diss. 1974).
